Dublin, Ierland – op een huizenblok afstand van Merrion Square, waar het nieuwe Kantoor Nationale Aangelegenheden van Ierland van de Scientology Kerk op het punt stond haar deuren voor de eerste keer te openen, kwamen leden van de swingband de Jive Aces met hun trompetten en violen een grote receptiekamer binnen van het Davenport Hotel.
Toen ze alles hadden opgezet, kwam het publiek binnenstromen en sloegen ze al snel aan het dansen op de vloer net voor de band. Ian Clarkson en John Fordham trokken hun jassen uit, controleerden hun mikes, plaatsten hun lippen tegen het koper en sloegen met stokken op de drums en vulden zo de lucht met muziek.
Maar iemand nam Kieron Swords terzijde, om hem voorzichtig terug te leiden naar de lobby van het hotel waar een verslaggever stond, met een notitieboekje in de hand. De heer Swords was er opgewekt over en glimlachte bij de gedachte om serieus over mensenrechten te gaan praten – net toen de band begon te spelen.
“Wat betekent het, dit kantoor, voor Ierland?” zei hij, terwijl hij de vraag herhaalde. De entrepreneur van verschillende bedrijven die zich op precieze technologie richten – en een scientoloog en vrijwilliger die al 20 jaar de realiteit van mensenrechten in Ierland van dichtbij heeft bestudeerd – wreef zijn hand over zijn korte stekelige haar en dacht even na.
“Het toonniveau van het land zal omhoogkomen”, zei hij, “want in de komende paar jaar zal de criminaliteit en andere ontwrichtingen afnemen, naarmate onze programma’s zich volledig ontwikkelen. We zullen wat succes hebben. We hebben problemen aan te pakken – daklozen en drugsverslaafden, en het aantal zelfmoorden is erg hoog – maar als ze alleen al 50 procent zouden helpen, nou, dat zou al een heel verschil uitmaken.”
De programma’s die hij beschreef staan centraal bij de vestiging van het nieuwe Kantoor Nationale Aangelegenheden van Ierland, de eerste faciliteit voor nationale aangelegenheden buiten Washington, DC. De missie van het Kantoor is om diensten en materialen voor onderwijs naar Ierland te brengen in samenwerking met leraren, de politie, de overheid en maatschappelijke groeperingen om zo drugsverslaving, dakloosheid, problemen op school en mensenrechten aan te pakken – educatieve campagnes om jongeren, en de gemeenschappen die hen helpen, te laten begrijpen dat het respecteren van mensenrechten in alle aspecten tot een beter leven kan leiden.
“Mensen willen een scherm voor hun ogen plaatsen en doen alsof daklozen en drugsverslaafden op straat niet voorkomen”, zei de heer Swords. “Maar als ze [de betreffende leiders] de details beginnen te zien van hoe erg de problemen zijn, en ze deze bewezen oplossingen voor het benaderen ervan zien, dan kan er iets, zoals ze dat zeggen, aan gedaan worden. Het kan een paar jaar duren, maar we zullen wel een verschil zien.”
Binnen in de receptiekamer, terwijl de beroemde band verder speelde, vierden voorstanders van zulke sociale programma’s dat ze de nieuwe ruimte aan Merrion Square 4 nu hadden, waar de stafleden van het Kantoor Nationale Aangelegenheden hun open huis voor 15 oktober voorbereidden.
Onder hen was Cass Warner van de Warner Brothers familie, die zei dat ze kwam vanwege haar grote voorliefde voor Ierland, en om de opening bij te wonen die ze “gewichtig” noemde vanwege de sociale kwesties hier.
“Mensen weten niet wat we doen”, zei ze. “En dus kunnen we de kennis met hen delen om een betere wereld te creëren, en laten zien hoe belangrijk deze programma’s zijn en dat ze geloofwaardig zijn – en ze werken. Dat is belangrijk.”
Andrew Chalmers, de voorzitter van het door de Kerk gesponsorde Youth for Human Rights programma voor India en Nepal, was ook aangekomen om de opening bij te wonen. Hij vertelde dat hij getuige was van de resultaten van de mensenrechten onderwijsprogramma’s die hij in de afgelopen 15 jaar in beide landen geleverd heeft, waarbij het levens verbeterde en gemeenschappen sterker maakte.
“In wezen zijn dit allemaal onderwijsprogramma’s die als hulpmiddel gebruikt kunnen worden”, zei hij. “Het is een niet-confronterende benadering, niet om mensen te veroordelen of te vertellen dat hun opvattingen ‘verkeerd’ zijn, maar om begrip en medeleven aan te moedigen en een bereidheid om samen te werken en te helpen – om concepten te delen die ons laten zien dat het begrijpen van ieders mensenrechten de mensenrechten voor iedereen verzekert.”
Op het plein dansten oranje en groene ballonnen op en neer, en vlaggen en linten bewogen in de wind. Het huis was klaar, de zon kwam tevoorschijn en de thee stond klaar om geserveerd te worden. En toen stroomde de menigte het hotel uit, de straat op om de stoep te vullen voor het doorknippen van het lint.
Binnenin stond de kern van de boodschap van de Kerk van sociale verbetering te wachten. Stralende gezichten van het personeel dat klaarstond achter de deur voor de verwelkoming – klaar voor de opening ervan voor een nieuw tijdperk voor de Kerk in Ierland en haar missie daar.
Buiten op straat dacht Colm O’Halloran – scientoloog en veteraan van de Pastoraal Werkers rampenbestrijding in het door een tsunami verscheurde Sri Lanka – erover na.
“Ik denk dat dit hier een monumentale ontwikkeling is”, zei hij. “In termen van Scientology in Ierland is het een grote verandering, een orde van grootte. Het is een fantastische gelegenheid om deel te nemen, om dingen te verbeteren.”
