Kinderen Beschermen Tegen Genees-Middelen
Verbod van valse reclame voor geneesmiddelen tegen mentale aandoeningen bij kinderen zet een trend.
Er groeit meer en meer verzet tegen psychotropische geneesmiddelen voor kinderen zowel in België als in andere landen. De Nederlandse autoriteiten op het vlak van eerlijke reclame praktijken, de Reklamecode Commissie, nam onlangs een beslissing die valse beweringen over mentale “ziekten” van kinderen, die bedoeld waren om inkomen voor de psychiaters te genereren, verbood. |
Zulke geneesmiddelen worden meestal aan jongeren voorgeschreven na de psychiatrische diagnose van ‘Attention Deficit Hyperactivity Disorder’, ADHD. In mei 2002 bekeek de Raad van Europa de kwestie van ‘het beheersen van de diagnose en de behandeling van hyperactieve kinderen in Europa’, omwille van het snel stijgend aantal kinderen dat de diagnose van ADHD krijgt.
Bij het stellen van de diagnose van ADHD moeten de meeste symptomen van een welbepaalde lijst voorkomen, zoals niet kunnen stil zitten op een stoel, onderbreken of spreken als je niet aan de beurt bent, niet in staat zijn om rustig te spelen, slordig huiswerk maken, persoonlijke spullen verliezen en schoolopdrachten verwaarlozen, plus andere courante voorvallen bij kinderen; het ene komt al sterker voor dan het andere, naargelang het kind.
Hoewel er geen wetenschappelijke of laboratoriumtesten voor ADHD bestaan, heeft de psychiatrische industrie de ‘aandoening’ agressief op de markt voorgesteld als een hersenaandoening, een ‘chemisch onevenwicht’ of ‘hersendisfunctie’ of bewoordingen van die strekking. Zo kon zij voor haar geneesmiddelen een markt en voorschrijvers vinden.
Beslissing met watervaleffect
De Nederlandse Reclame Code Commissie doorprikte echter recent de ballon van deze pseudo-wetenschappelijke aanpak door een verbod in te stellen op valse beweringen over geestesziektes bij kinderen met als doel psychiatrische inkomsten te genereren. De Nederlandse commissie voor de reclamecode besloot op 6 augustus 2002 dat de Nederlandse Hersenstichting moet ophouden met in advertenties te beweren dat de psychiatrische diagnose van ADHD neerkomt op een neurobiologische ziekte of een hersendisfunctie. De Hersenstichting had fondsen geronseld door in de media een advertentie te publiceren waarin stond dat ADHD een ‘aangeboren hersendisfunctie’ zou zijn. De promotiecampagne van de stichting behelsde advertenties in meerdere kranten en tijdschriften, naast spots op tv en folders. De commissie beval de stichting om zulke valse beweringen uit hun reclame te weren.
In haar uitspraak verklaarde de commissie: “De informatie die de beklaagde (de Hersenstichting) voorlegde, biedt geen grond voor een definitieve verklaring dat ADHD een aangeboren hersendisfunctie is ... In deze omstandigheden is de beklaagde niet zorgvuldig genoeg geweest en is de advertentie misleidend.”
|
*********************************
“ADHD” Er is geen welbepaalde stoornis, laboratoriumtest of abnormaliteit in het hersenweefsel dat de ziekte kan identificeren. ********************************* |
De uitspraak moedigt CCHR-afdelingen, verdedigers van kinderrechten, ouders en andere tegenstanders van psychiatrisch kindermisbruik in andere landen ertoe aan om gelijkaardige klachten in te dienen tegen valse reclame, vooral in de Verenigde Staten, waar de ADHD-diagnoses bij kinderen tussen 1987 en 2001 met 1.100 percent toenamen. Dat resulteerde in miljoenen voorschriften en winsten voor de psychiatrische industrie.
Geen wetenschappelijk bewijs
CCHR verzamelde wereldwijd massaal veel bewijsmateriaal dat de industrie ADHD promoot als een ‘behandelbare hersenaandoening’, terwijl er geen diagnostische test of wetenschappelijk bewijs voor deze bewering bestaat. Hun eigen experts hebben meermaals moeten toegeven dat zij niet over zulk bewijs beschikken. Niettemin spijsde de psychiatrische industrie de laatste twee decennia haar kas door ADHD en aanverwante zogenaamde aandoeningen aan te prijzen als het antwoord op leer- en gedragsproblemen bij kinderen en door zo miljoenen geneesmiddelenvoorschriften te doen uitschrijven voor kinderen, waarvan sommigen niet ouder dan twee jaar.
ADHD werd uitgevonden door Amerikaanse psychiaters, die het opnamen in de ‘Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV) van de Amerikaanse psychiatrische vereniging. Dit werk is de bijbel van deze industrie en omvat de officiële compilatie van psychiatrische condities, waarmee ze klanten kunnen doen betalen en geneesmiddelen kunnen voorschrijven. Toch stelt de DSM zelf: “Hoewel deze gids een classificatie van mentale aandoeningen levert, moet er worden erkend dat geen definitie adequaat de precieze grenzen van het concept van de ‘mentale aandoening’ aangeeft.”
Terwijl verkeerde informatie over de ‘biologische’ en ‘genetische’ oorzaken van ADHD en andere geestestoestanden ongehinderd verder werd verspreid, vermeldde in 1999 het Surgeon General’s Report on Mental Health (rapport over mentale gezondheid van een hoge Amerikaanse instantie voor gezondheidszorg): “Er is geen welbepaalde stoornis, laboratoriumtest of abnormaliteit in het hersenweefsel dat de ziekte kan identificeren.” En verder: “Er is geen gen gevonden dat verantwoordelijk is voor enige specifieke mentale aandoening.”
Jan Eastgate, voorzitter van CCHR International in Los Angeles, zegt hierover: “Deze bedrieglijke industrie die onschuldige kinderen drogeert moest al lang opgedoekt zijn. Wij bereiden klachten voor in alle landen waar deze streek wordt uitgehaald met ouders die ertoe worden misleid te denken dat hun kind een hersenaandoening of -disfunctie zou hebben, enkel op basis van zulke bedrieglijke beweringen.”
Burgers die informatie willen verstrekken, kunnen contact nemen met CCHR België – Postbus 55 - 2800 Mechelen II - Tel. 0477/71.24.94
Vertrouwelijkheid van de bronnen wordt gerespecteerd en gegarandeerd.
