Onderricht in mensenrechten was de kern van een jongeren campagne, die een Europese Top hield in Brussel in augustus 2002. (bovenste foto) Direkt links, een Belgische teenager wordt geloofd voor zijn mensenrechten werk met niet-bevoorrechte kinderen. Uiterst links en boven: Het boekje “Wat zijn mensenrechten”, gepubliceerd en uitgegeven voor de jeugd, illustreert de 30 basisprincipes van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. |
Eén van de belangrijkste hulpmiddelen voor de wereldvrede wordt kinderen niet aangeleerd en wordt op grote schaal genegeerd en vergeten.” Deze woorden van de stichter van een internationale Mensenrechtenorganisatie vatten voor het eerst het probleem samen op de Mensenrechtentop van 16 augustus 2002 in Brussel.
Het is niet ongewoon dat deze Top in Brussel werd gehouden. De stad is algemeen erkend als ontmoetingsplaats voor diegenen die begaan zijn met de instandhouding en de bescherming van mensenrechten. Evenmin is het ongewoon dat de afgevaardigden uit tal van Europese landen er samenkwamen, waaronder België, Frankrijk, Nederland, Zwitserland, Duitsland, Hongarije, Zweden en Finland. Ongewoon was wel dat buiten het publiek en de organisatoren, geen van de afgevaardigden ouder was dan 20 jaar.
De eerste “Top van Jongeren voor Mensenrechten” werd gehouden als onderdeel van de Europese Multathlon voor Mensenrechten. Dit is een 4000 km lange en vijf weken durende tocht van atletische prestaties in negen landen om de aandacht te vestigen op het belang van de bescherming van de mensenrechten (zie verhaal, pagina 5).
De leiders van de “Jongeren voor Mensenrechten Internationaal” voegden zich in elke stad bij de atleten om te helpen bij de promotie van verdraagzaamheid door aan kinderen de bepalingen van de Universele Verklaring van de Mensenrechten aan te leren.
Zij hadden ook de Top gepland en hem gepromoot bij de jeugd en de gezinnen en in de steden langs de multathlonroute. Gevolg was dat 28 tieners en kinderen uit gans Europa op 16 augustus 2002 in Brussel aanwezig waren.
Deelnemers lazen essays voor, voerden open discussies over het belang van mensenrechten en hoe men het begrip van deze rechten kan vergroten. Afgevaardigden van “Jongeren voor Mensenrechten Internationaal” reikten beloningen uit, waaronder een speciale erkenning voor de 19-jarige verantwoordelijke van een Brusselse jeugdassociatie voor zijn effectieve inzet van 3 jaar om jonge zwarte delinquenten van de straat te halen en terug op de schoolbanken te krijgen.
Kinderen onderwijzen over mensenrechten
“Jongeren voor Mensenrechten Internationaal” werd in maart 2002 in Los Angeles (V.S.) opgericht door afgevaardigden van internationale mensenrechten- en sociale organisaties met het vaste besluit de toekomst van kinderen overal ter wereld te verbeteren. Het officiële doel van de organisatie is “Jongeren overal ter wereld onderwijzen in mensenrechten, en hen helpen om waardevolle verdedigers van verdraagzaamheid en vrede te worden”.
Bij de lancering van de organisatie en haar campagne kwam er steun van organisaties als UNICEF (meer bepaald het internationaal urgentiefonds voor kinderen van de Verenigde Naties), de UNA (United Nations Association), de Afrikaanse Methodisten Episcopale (AME), het Departement voor de Mensenrechten van de Internationale Scientology-kerk en de Vrienden van de Verenigde Naties.
Bij de oprichting van de groep kwam de uitgave “Wat Zijn Mensenrechten?” uit, een geïllustreerde en bevattelijke versie van de Universele Verklaring van de Mensenrechten voor kinderen, vertaald in meerdere talen.
Haat bestrijden
De visie achter “Jongeren voor Mensenrechten” is afkomstig van Mary Untiedt, schooldirecteur uit Los Angeles, die kwaad was geworden omdat kinderen op het internet toegang krijgen tot vernederende en beledigende ‘informatie’. Zij vond dat naast het nuttige studiemateriaal dat het ter beschikking stelt, internet een wervingsmedium is geworden voor groepen die racistische, blanke suprematie verkondigende, anti-islamitische, antisemitische of andere haat propageren.
Untiedt besloot om de kracht van het internet aan te wenden om menselijke ontaarding en haat te bestrijden met mensenrechten door een jongerengroep te vormen ter verdediging van de Mensenrechten. “Ik geloof dat elk kind iets wil doen tegen misdaad en ongelijkheid in de wereld als hij weet hoe het te doen,” meent zij. Zij vond een middel daartoe in de oprichting van “Jongeren voor Mensenrechten Internationaal”, waarmee kinderen overal de Universele Verklaring van de Mensenrechten kunnen verdedigen.
Deze verklaring is het meest volledige basisdocument over mensenrechten ooit geschreven. De 30 artikels zijn in vorm gegoten tijdens de vuurproef van de tweede wereldoorlog. De toenmalige Amerikaanse First Lady, Eleanor Roosevelt, verzamelde de knapste koppen van het ogenblik om een document te creëren dat toekomstige generaties zou helpen te leven in een wereld die niet naar complete slachtpartijen zou grijpen om problemen op te lossen.
De eerste Verenigde Naties Vergadering keurde het verdrag goed in het Palais de Chaillot in Parijs op 10 december 1948. Tot op vandaag hebben 189 naties aan het Verdrag hun steun toegezegd Zij verbonden zich ertoe om, zoals voormalig secretaris-generaal bij de Verenigde Naties, Javier Perez de Cuellar, het noemde “de Verklaring voornamelijk in scholen en andere onderwijsinstellingen te verspreiden, op te hangen, te laten lezen en uit te leggen, ongeacht de politieke situatie in het land of de regio.”
Meer dan vijf decennia na zijn creatie is het document feitelijk onbekend bij kinderen. Het wordt niet verspreid, niet uitgestald, niet gelezen en niet verklaard”, aldus Untiedt. Om dit te verhelpen was er een tekst voor kinderen over de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens nodig en Untiedt kon er nergens een vinden.
Daarom was het haar volgende uitdaging om de Verklaring direct tot bij de schoolkinderen te brengen. Een kunstenaar uit Los Angeles en een Italiaanse grafische ontwerper creëerden het basisdocument voor “Wat zijn mensenrechten?”, dat werd goedgekeurd door de Vrienden van de Verenigde Naties. Sedertdien is het boekje in meer dan een dozijn talen vertaald. 25.000 exemplaren werden verdeeld tijdens de Europese Multathlon en er zijn plannen om dit aantal tot miljoenen op te voeren. “Met dit boekje bieden wij onze kinderen een hulpmiddel om een nieuwe wereld te creëren,” aldus Untiedt. “Wij moeten ons ertoe verbinden hen te helpen de klus te klaren.”
