Βουδαπέστη, Ουγγαρία – Η Νέα Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Ουγγαρίας άνοιξε ένα απροσδόκητα όμορφο Σάββατο στα τέλη Ιουλίου, με ένα πλήθος καλοθελητών που κάτω από τις ομπρέλες τους γέμισαν ασφυκτικά το προαύλιο δίπλα στην Οδό Váci – μόνο και μόνο για να τις κλείσουν όταν, λίγα μόλις λεπτά πριν αρχίσουν τα εγκαίνια, ο λαμπερός ήλιος πρόβαλε χαμογελαστός για να καλωσορίσει μια αντιπροσωπεία από εξέχοντες Ούγγρους ομιλητές που ανέβηκαν στην εξέδρα.
Κάτω από χρυσές κορδέλες, με τα καθίσματα να γεμίζουν γρήγορα και εκατοντάδες ακόμα μέλη και επισκέπτες να μπαίνουν μέσα σε έναν ήδη ασφυκτικά γεμάτο χώρο, ήταν μια συμβολική στιγμή για πολλούς απ’ αυτούς τους αποφασισμένους Σαηεντολόγους· όπου αυτά τα εγκαίνια δεν ήταν μόνο η ορατή ενσάρκωση της πνευματικής τους αναζήτησης, αλλά και η πραγματοποίηση ενός ονείρου που είχε καταπιεστεί για δεκαετίες από το κομμουνιστικό καθεστώς.
Όταν οι ομιλητές ανέβηκαν στη σκηνή, οι ιστορίες που αφηγήθηκαν πήραν τη δική τους θέση στο λεξικό της Ουγγαρίας για τις πολλές ονομαστές μάχες ελευθερίας (την πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος πριν περίπου τρεις δεκαετίες, προς αναζήτηση θρησκευτικής ελευθερίας, την αποφασιστικότητα να αντισταθούν στις αθεϊστικές ιδεολογίες του κομμουνιστικού μπλοκ) και για τα σοσιαλιστικά καθεστώτα που ακόμα μαθαίνουν το νόημα της ελευθερίας.
Για τους περισσότερους που γέμισαν το καταπράσινο προαύλιο, η τελετή ήταν ένα συγκινητικό κεφάλαιο στην ιστορία που έζησαν οι ίδιοι για την υπερνίκηση των κοινωνικών και πολιτικών προκλήσεων κατά το αδιάκοπο 30χρονο ταξίδι τους ώστε να αντικαταστήσουν την πνευματική καταπίεση με την ανοχή και τη θρησκευτική ελευθερία.
Κοινωνικοί ακτιβιστές, εκπαιδευτικοί, κυβερνητικοί ηγέτες και καλλιτέχνες (συμπεριλαμβανομένου του πιο εξέχοντος μυθιστοριογράφου της Ουγγαρίας István Nemere) ανέβηκαν στη σκηνή για να συμμετάσχουν μαζί με τον εκκλησιαστικό ηγέτη της Σαηεντολογίας Ντέιβιντ Μισκάβιτς, να μιλήσουν σχετικά με το θάρρος και την αφοσίωση αυτών που για πρώτη φορά έφεραν το μήνυμα της θρησκείας στην Ουγγαρία, βοήθησαν στην ανάπτυξη των 33 κέντρων της Εκκλησίας στη χώρα (γνωστών ως Μίσιον) και προσέλκυσαν χιλιάδες οπαδούς.
Από την εύρεση της οικονομικής υποστήριξης που πραγματοποίησε το όνειρο για αυτή τη νέα Εκκλησία, έως την ανάπτυξη των διασυνδέσεων με κυβερνητικές και κοινωνικές ομάδες, η ιστορία της γέννησης αυτής της εκκλησίας-έδρας για τη Βουδαπέστη και την Ανατολική Ευρώπη είναι μια ιστορία που παραλληλίζεται έντονα με το επαναστατικό πνεύμα των Ούγγρων και την αντίστασή τους στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ξανά και ξανά, προς εύρεση της ελευθερίας τους.
Ο κ. Μισκάβιτς είπε στο ενθουσιώδες κοινό ότι αυτοί που ακολούθησαν τα βήματα της μακράς κληρονομιάς μαχητών ελευθερίας της Ουγγαρίας είχαν αντιμετωπίσει τα εμπόδια που παρουσιάστηκαν στη δημιουργία της Εκκλησίας τους, επειδή «δεν ήταν διατεθειμένοι να περιμένουν» για ένα πιο εύκολο μονοπάτι προς την πραγματοποίηση των ονείρων τους.
«Λέγεται ότι όλος ο κόσμος γνωρίζει την πόλη σας ως πρωτεύουσα της ελευθερίας και ότι ο αγώνας σας για ελευθερία μεταφράζεται σε κάθε γνωστή γλώσσα της Γης» είπε ο κ. Μισκάβιτς στους 3.000 που συγκεντρώθηκαν εκεί, μιλώντας μέσω ενός Ούγγρου διερμηνέα. «Λέγεται επίσης ότι όποτε οι άνθρωποι λαχταρούν την ελευθερία, γίνονται “πολίτες της Ουγγαρίας”. Και τέλος, λέγεται πως η γλώσσα σας είναι εξοπλισμένη για να περιγράψει την ενδόμυχη επιθυμία σε κάθε ανθρώπινη καρδιά, η οποία είναι μια επιθυμία για πνευματική ανεξαρτησία».
Το νόημα που είχε εκείνη η στιγμή ήταν ξεκάθαρο για τον Attila Miklovicz, που τώρα είναι μέλος του προσωπικού με πλήρες ωράριο στη νέα Εκκλησία, όπου ο προσανατολισμός του στα ιδανικά της Σαηεντολογίας εδώ και αρκετές δεκαετίες τον προώθησε να γίνει μια κινητήρια δύναμη στην επίλυση πολιτικών και οικονομικών εμποδίων, ώστε να πραγματοποιηθεί αυτή η πιο πρόσφατη Εκκλησία για την ευρωπαϊκή ήπειρο. Η δέσμευσή του, για την οποία επαινέθηκε από το πόντιουμ με μεγάλη επιδοκιμασία, τον έκανε να λάμψει από υπερηφάνεια.
Θα ανακαλέσει αργότερα ότι στα χρόνια πριν των πολιτικών αναστατώσεων που οδήγησαν τη χώρα να βγει από τον Κομμουνισμό το 1988-89, το ολοκληρωτικό καθεστώς κατέστησε τις ιδέες και τα λόγια του Λ. Ρον Χάμπαρντ, στο βιβλίο Διανοητική, παράνομα στην Ουγγαρία. Αντίγραφα του βιβλίου έπρεπε να εισαχθούν λαθραία. Αλλά οι νέες ελευθερίες που ακολούθησαν την κατάρρευση του κομμουνιστικού μπλοκ, είπε ο Attila, έδωσαν σε ανθρώπους σαν εκείνον και πολλούς άλλους την ευκαιρία να ανακαλύψουν τη Σαηεντολογία ως έναν τρόπο δημιουργίας μιας νέας και διαφορετικής κουλτούρας, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες όχι μόνο αναγνωρίζονται, αλλά και είναι σεβαστά.
«Η σημερινή μέρα», είπε ο Miklovicz κάνοντας μια περήφανη χειρονομία προς την ολοκαίνουργια Εκκλησία συνολικού εμβαδού 6.000 τ.μ. σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Βουδαπέστης, «είναι το αποκορύφωμα όλων αυτών».
