“Het mensdom is in gevaar”, zei Rahaf, een jeugdgedelegeerde uit Saudi-Arabië bij de 13e jaarlijkse Internationale Mensenrechten Top die in augustus 2016 werd gehouden in het gebouw van de Verenigde Naties in New York. “Wij worden van elkaar gescheiden, gelabeld naar onze religie, ras, geslacht en nationaliteit. Onze eenheid hangt af van onze menselijkheid”, zei hij verder. “Het is onze taak om de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens te onderwijzen en uit te voeren.”
Rahaf was één van 72 jonge mannen en vrouwen uit 41 landen die werd uitgekozen om als gedelegeerde naar de top te gaan, opgericht door Youth for Human Rights International (YHRI), de jongerenafdeling van United for Human Rights, een wereldwijde non-profitorganisatie.
Opgericht in 2001 in Los Angeles, heeft YHRI nu meer dan 100 afdelingen en distribueert haar bekroonde educatieve materialen naar 195 landen in 21 talen. Jeugdleden leiden afdelingen en organiseren initiatieven voor mensenrechten in landen over de hele wereld.
Natuurlijk is geen enkel land geheel bestand tegen schendingen van mensenrechten. Bovendien sprak filmmaker Ronald Lang met de gedelegeerden en meer dan 400 gasten over zijn nieuwe film die de verschrikkingen van de mensenhandel blootlegt, wat “over de hele wereld gebeurt, zelfs in mijn eigen achtertuin hier in New York, en we moeten er een einde aan maken”, zei hij.
Om dat waar te maken en ook andere schendingen van mensenrechten uit te roeien, presenteerden de gedelegeerden hun werk aan hun collega’s en tientallen diplomaten van de Permanente Vertegenwoordiging bij de Verenigde Naties – die landen als Australië, Costa Rica en Denemarken tot Libanon, Liberia en Polen representeren – en aan diverse beroemde mensenrechtenactivisten.
Talloze mensen over de hele wereld weten misschien niet eens dat hun rechten geschonden worden.
Vineet Kapoor, adviseur bij de politie en assistent van de gouverneur van de staat Madhya Pradesh in India, zei dat de mensen die het meest gevaar lopen, degenen zijn “die werken als lijfeigene of omdat ze gedwongen worden, in gevaarlijke industrieën, kwetsbaar voor mensenhandel, en scholing of een universitaire opleiding onthouden worden, … die in extreme armoede en ontbering leven en degenen die geen familie hebben en steun van de omgeving missen voor hun welzijn.”
Miriam, de Armeense gedelegeerde, vertelde de groep dat sterke mensen “moeten spreken voor diegenen wier monden gesnoerd werden, mensen die bang zijn om te spreken uit angst voor vervolging. We moeten onze verschillen leren accepteren in plaats van proberen te zorgen dat we allemaal uit hetzelfde hout gesneden zijn.”
Met dat doel en de Youth for Human Rights onderwijsmaterialen om dat te bereiken, keerden de gedelegeerden terug naar hun thuislanden om hun missies uit te voeren tot in 2017.
